Rezillik Seli

Aslında gönlümden geçen naif,sakin,sessiz sedasız bir "Merhaba!" demekti. Kimselere çaktırmadan usul usul yüzleşecektim kelimelerimle fakat nerdeee... Niyetlerimi "sel" aldı götürdü galiba! Yazmak istediklerim değişti şu iki günde...Belki de yazmak değil de püskürtmek istiyorum bilemedim şimdi...
Sarımtrak sulara kapıldık, boğulduk. Hayatını kaybeden otuzbir kişi değil, biz koca bir şehri boğduk pisliğimizle.Politikanın kaypak dalgarına ihmalin yüzkızartıcı akıntısı eklendi ve biz İstanbul'u utanç seline kaptırdık. Bu rezilliği örtbas edecek seçkin(!) bürokratlar afet merkezlerinde suçun kimde olduğu palavralarını sıkadursun, biz bu felaketin bir garip (!) doğal afet olmadığını görelim...
Bazı filmler vardır ki izledikçe izlemek istersiniz, size kattıkları her seferinde artış gösteren filmlerdir bunlar... Ne yazık ki izlemekte olduğumuz bu film çirkin bir tekrar olmaktan öteye geçemiyor. 99'da farklı bir biçimde ve zaman zaman tekrarlarcasına yaşadıklarını çok çabuk unutan bu balık hafızamız doğa tarafından (suçun sadece onda olmadığını bilen biliyor) farklı biçimlerde cezalandırılıyor. Türk insanı senaryoyu bir türlü değiştiremiyor; hep aynı karmaşa, her seferinde büyüyen kayıplar... Yerel yönetimlerin yetki alanı bu kadar genişken bunca çaresiz kalışının sorumlusunu aramak düpedüz budalalık... Seçim zamanı "vaatler seli"ne kapılan İstanbullular bugün yaşananlar karşısında çaresizlik naraları atıyor! Bir büyüğün (!) dediğine göre ıslah çalışmalarının önünü de bu İstanbullular tıkıyor ne de olsa... Islahtan evvel neredeydi bu yönetimler? Bu yerleşim planlarını ben onaylamadım herhalde? Hafızalarımız bizi pamuklara saracak yeniden ve bizler Aralık ayı gelip de İstanbul karla kıyametle boğuşur hale geldiği zaman hesap soracak adam arayacağız... Hesaba muhatap olanlarsa "Allah'ın işi!" deyip sırtımızı kar sularıyla ovacak... Üşümez bu İstanbul...Anca donmayı becerir... Islanmaz bu İstanbul... Anca boğulmayı bilir...